پریناز...تولد دوباره عشق

مادر بودن شیرین ترین حس دنیاست.شاید اگر بشه فقط یه امتیاز برای زن نسبت به مرد قائل شد همین توانایی مادرشدنه.ولی به همون اندازه هم تلخه و عذاب آور...یه جور جمع تناقض ها.همون لحظاتی که در اوجی از احساس عاشقانه مادرانه یهو یه اضطراب میفته به جونت از اینکه مبادا روزی گزندی بهش برسه...هرچی این روزها فرشته کوچولوم نهایت مهربونیش رو نثارم میکنه و اشباعم میکنه از محبت،به همون اندازه دلم میرنجه از اینکه نکنه خاری به پاش فرو بره...خودمم نمیدونم چمه فقط از ته دلم از خدا میخوام و التماسش می کنم که هیچ مادری آسیب فرزندشو نبینه... ...

هفته پیش روز 28 صفر پریناز دید که تعطیله و مهدکودک نمیره گفت :میدونی امروز چه روزیه؟گفتم چه روزیه؟گفت امروز روز عنایت خداست!باورم نمی شد که همچین کلمه ای رو بتونه تلفظ کنه حتی!و چقدر قشنگ گفت دختر نازم چون واقعا عنایت خدا شامل حالمون شد... ...